Gelin Güvey Yağmur

Hep böyle midir, yoksa bana mı denk gelir?

Ne zaman sinirlensem, veya herhangi bir duygu özelinde rölantiden çıksam aynısı olur. Bir şarkı çalar mesela, ve belki yüzlerce kez dinlediğim tınıya sanki bambaşka sözler eşlik etmektedir! Bir yazı görürüm, aman allahım ben benden çıkmıştır da gidip onu yazmıştır adeta! Biri bir şey anlatır, bir başkasının yüzü düşer, biri ya sinirden ya dertten sigaraya sarılır; herkes sanki benim sahneme sessiz sedasız eşlik ediyordur. Hepsinin telefonundan ben cevap veririm, seslerdeki bütün sitemler bana aittir, gözlerimi tekrar tekrar deviririm başka kirpikler altından.

Bu kez de ben Calvin'den rol çalmışım. O da benimle hafif dalga geçmiş, ne oluyorsun kendine gel, aptal demiş. Bütün çiçekler kendi yetişir, kendi solar, kendi suyunu bulur. Kendi kendine gelin güvey ve yağmur olunmaz. Yaaaaa...